qarşı — 1. is. Bir şeylə üzbəüz olan yer və ya şey, müqabil tərəf; qabaq. Evin qarşısı. Dağın qarşısı. Məktəbin qarşısı. – Baxınız, qarşımı tutmuş bir axın; Güclüdən güclü, dənizdən daşqın. M. Müş.. // Yerlik halında: qarşısında – qabağında, önündə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqabil — ə. 1) qarşı; 2) bir şeyin qarşısında olan, qarşıdakı; 3) üzbəüz, qabaq qabağa, qarşı qarşıya; 4) qarşılıqlı; 5) əvəz edən əvəz, ekvivalent; 6) ödənilmə, qarşılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəqabil — ə. qarşılıqlı, qarşı qarşıya, qarşı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəqabil — sif. və zərf <ər.> 1. Qarşı, qarşı qarşıya olan, biri o birinin qarşısında olan. Mütəqabil tərəf. Mütəqabil durmaq. 2. Qarşılıqlı. Mütəqabil yardım. – Mütəqabil məhəbbətlə dolu iki qəlb bir birini danışıqsız anlayırdı. T. Ş. S.. Mütəqabil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərəf — is. <ər.> 1. Bir şeydən hər hansı istiqamətə doğru yerləşən sahə, yer; həmin istiqamətin özü; cəhət. Müxtəlif tərəflərə getmək. Çöl tərəfdən. Meşə tərəfə. Evə tərəf. // Bir şeyin ortasından və ya orta xəttindən sağda və ya solda yerləşən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzbəüz — 1. zərf Üz üzə, qabaq qabağa, qarşı qarşıya. Üzbəüz oturmaq. – <Cavad:> Ana, mənim gözüm axunddan su içməyir, əvvəl deyirdi ki, qız ilə gərək üzbəüz danışam, biz də qızı gətirdik. B. T.. Üzbəüz gəlmək – rast gəlmək, təsadüf etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əndərğəlib — olmağ: (Bakı) qarşı qarşıya gəlmək, üz üzə gəlmək, rast gəlmək. – Axır ki, əndərğəlib oldız, day arxayınnaşun; – Nə yaxçı əndərğəlib oldılar, yoxsa bir birini görməzdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bərabər — f. 1) bir biri ilə düz gələn; 2) qarşı qarşıya, üzüzə; 3) birgə, birlikdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təqabül — ə. 1) qarşı qarşıya gəlmə, rast gəlmə, üz üzə gəlmə; 2) qarşılığı olma, bir şeyi əvəz edib yerini tutma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti